Naszą całkowitą odpowiedzialnością jest wybór działania wraz z duchową integralnością, przez cały czas. Nie ma wymówek na świadome naruszanie duchowych praw innych, bez względu na to, jak słabo mogą oni na was reagować. Duchowa Integralność wymaga, abyśmy PATRZYLI na to, kim NAPRAWDĘ jesteśmy, czyniąc to w sposób taki, w jaki przeżywamy swoje życie. Czy nasze nawyki żywieniowe naruszają królestwo roślin, zwierząt i Ziemi? Czy dobór naszych słów i czynów oddaje szacunek innym

ludziom oraz innym formom życia? Czy rozgrywamy gierki przetrwania i braku, dając sobie wymówkę do nieetycznego zachowania w sprawach finansowych? Czy mówicie innym ludziom to, co chcą usłyszeć, w celu uzyskania ich aprobaty i poparcia, nawet jeśli nie jest to w pełni prawdziwe i nie odzwierciedla waszych uczuć? Czy obarczacie innych swoimi zadaniami w

stosunku do pracy i innych obowiązków? Czy używacie fałszywych wymówek takich jak: rasa, płeć, wyznanie, czy status ekonomiczny, bądź wykształcenie, w celu usprawiedliwienia lekceważącego, wyzyskującego i nieżyczliwego traktowania innych ludzi?

Duchowa Integralność wymaga od nas, abyśmy rzetelnie i często spoglądali na to, jak prowadzimy nasze życie, abyśmy stawili czoła tym obszarom naszego życia, na których nasze działania są mniej zgodne duchowo i byśmy podjęli odpowiednie zobowiązania i działania mające na celu przywrócenie tym obszarom naszego życia Duchowej Integracji.

Kultywowanie duchowej integralności, jest główną odpowiedzialnością na ścieżce duchowego mistrzostwa oraz tego, jak funkcjonuje Wszechświat „nie możecie opuścić domu bez tego”. Oznacza to, że istnieje biologiczna rzeczywistość duchowej integralności, która chemicznie przejawia się wewnątrz DNA, jako rezultat skupienia świadomości. Jeśli nie posiadacie wystarczającej ilości duchowej integracji w sobie, nie będzie jej również posiadał wasz Wzorzec DNA. Przejście przez jakiekolwiek gwiezdne wrota wymaga odpowiedniej ilości chemicznie zakodowanej duchowej integralności świadomości.

Nasze obecne społeczeństwo wciąż uczy nas „chcieć więcej”, „potrzebować więcej”, „być kimś więcej”, „robić coś więcej” itp. Ciągle wpływa się na nas, byśmy odczuwali „brak” czegoś, po aby zmotywować nas do kupowania więcej, płacenia większych podatków oraz do bycia „mało pokornym barankiem konsumentem”. Bardzo rzadko zatrzymujemy się, aby pomyśleć o tym, co już naprawdę mamy, chociażby dar Życia, oraz umysłową wolną wolę.

Poprzez ten dezorientujący filtr percepcyjny, możemy kultywować „pełny rozkwit” mutacji mentalnej świadomości. W tej zmutowanej świadomości, zaczynamy wierzyć, iż „mamy przypisane”, że ktoś nas POSIADA na własność (BÓG, Wszechświat, nasi rodzice, współmałżonek, dzieci, pracodawca, rząd itp…). Z chwilą, kiedy wpadniemy w pułapkę umysłową „ty mnie posiadasz na własność”, wpędzamy się w stworzoną przez nas samych frustrację, kiedy to umieszczamy nad życiem naszym i innych nierealistyczne i nieprawdziwe oczekiwania. Często też możemy być niezmiernie zdenerwowani, bądź nawet skrzywdzić, kiedy okazuje się, że Wszechświat nie dostosowuje się do wyobrażonych sobie przez nas „obrazów”. Nikt nie jest nam niczego WINIEN! Jeśli czujemy, że znajdujemy się w czyimś posiadaniu, wówczas pielęgnujemy BRAK ŚWIADOMOŚCI i zaczynamy dostrzegać pustkę w Nas Samych. Jeśli dajemy coś komuś, po to, aby coś OTRZYMAĆ (tak, jak często czynią to banki, rodzice, małżonkowie, czy kochankowie), a inni nie odwzajemniają nam tego, czego spodziewaliśmy się otrzymać, możemy czuć się oszukani, „wykorzystani” lub „w posiadaniu innych”. Tak naprawdę takie sytuacje pojawiają się w naszym życiu jako lekcje, aby nauczyć nas, że dawanie powinno odbywać się dla DAWANIA SAMEGO W SOBIE, bez oczekiwania czegokolwiek w zamian. Jeżeli dajemy coś, co pragniemy ofiarować, dla samej radości dawania, wówczas nie czujemy się w niczyim posiadaniu. Jeśli żyjemy dla radości życia samego w sobie, bez wymuszania na życiu naszych zadań i oczekiwań, nie odczujemy, że „życie niewiele nas odmieniło”. Nie liczy się to, co posiada wasz sąsiad, ponieważ porównując się do innych, żeby zobaczyć jak „wypadamy” przy innych, faktycznie wciąż odwracamy nasza uwagę od zauważania i wykorzystywania błogosławieństw, które są naszym udziałem.

Jeśli uprawiamy umiejętność DOCENIANIA nawet najmniejszych darów, błogosławieństw i gestów, zaczynamy kreować nasze życie, które jest co najmniej „do połowy pełne”, a nie „do połowy puste”. Zgodnie z prawami fizyki Wszechświata; to na czym skupiacie wasza uwagę-rozszerza się, to czemu się opieracie – nie ustępuje, a to czemu nie dajecie energii doceniania -wreszcie zniknie z waszego doświadczenia. Jeżeli podejdziecie do świata poprzez filtr autentycznego DAWANIA, wówczas stajecie się „przekaźnikiem elektrycznym”, wysyłającym energie w świat, który was otacza. Kiedy uwalniacie energie w ten sposób, stajecie się bardziej „magnetyczni”, gdyż wysyłanie energii wytwarza wiry magnetyczne wewnątrz Diodycznej Siatki waszego ciała Kathara. Namagnetyzowane punkty Diodyczne, są w stanie przyciągnąć większą ilość uniwersalnej energii, o wyższej częstotliwości i jakości, aniżeli energia ekspresji, w celu wypełnienia pustek energetycznych stworzonych przez „dawanie”. Kiedy natomiast podchodzisz do świata z nastawieniem „otrzymywania”, wówczas ten naturalny proces fizyczny zostaje odwrócony. Im więcej energii staracie się „wyciągnąć” ze świata zewnętrznego, tym więcej energii zostaje „zatrzymanej” w Diodycznej Siatce jako „złogi”. Te „złogi” stopniowo redukują ilość i obniżają częstotliwość naturalnych energii, jakie możecie przyciągnąć z uniwersalnego źródła. Dawanie, nawet w swojej najprostszej formie dawania z docenianiem, utrzymuje naturalną energię w ruchu. Cokolwiek, komuś wysyłacie, wróci do was wzmocnione. Działa to również na odwrót, jeśli wysyłacie coś z negatywnym nastawieniem ego i arogancją, spowoduje przypływ takiej samej energii w wasza stronę. Doceniajcie to, co posiadacie. KOCHAJCIE TO, znajdując perspektywę, poprzez którą można doznać radości, wiedzcie, że w akcie autentycznego doceniania, poluzujecie moce manifestacji bardziej tego, czego pragniecie, a mniej iluzji braku czegokolwiek.

Pułapka myślenia, że: „Wszechświat posiada mnie na własność”, jest najpotężniejszą na całym świecie grą sabotażu na samym sobie. Zamieńcie ja na stałe docenianie, a wasz świat stopniowo rozszerzy się do rzeczywistości, w której będziecie otrzymywać rzeczy, jakie pragniecie. Jeśli czujecie się wykorzystani przez świat i obrażeni za to, że wasze oczekiwania nie zostały zaspokojone – WINNI JESTEŚCIE SOBIE COŚ! Winni jesteście sobie. Większe zrozumienie natury stworzenia oraz lepszego wykorzystania waszej osobistej siły w grze stwarzania życia.

Częściej mówcie ŹRÓDŁU – DZIĘKUJE, aby pomóc sobie zapamiętać, rzeczy, które powinniście doceniać, a wówczas jeszcze więcej podobnego rodzaju rzeczy otrzymacie.